Niek uit Zwolle trotseert de Drake Passage

Zelfs voor de doorgewinterde avonturier Niek van Halteren was het even slikken toen hij met windkracht 9 de beruchte oversteek van Zuid-Amerika naar Antarctica maakte. Vier weken lang voer de Zwollenaar op de Bark Europa.

Het was een uitdaging: „In Nederland ben ik op zo’n schip al weleens kotsmisselijk geworden.”
Via een klant komt Niek van Halteren uit Zwolle de zeilexpeditie naar Antarctica ter ore. ‘Vertrouwend op zijn intuïtie’ besluit de oud-bankdirecteur op het vliegtuig naar Ushuaiha (Argentinië) te stappen. Het duurt vanaf dat moment vier weken voordat hij weer op Nederlandse bodem staat. Dat was afgelopen week.
„Hiervoor had ik nooit erover nagedacht dat zoiets als dit mogelijk was”, zegt Van Halteren. Als spreker en leiderschapstrainer is hij altijd op zoek naar het avontuur. Door zijn ervaringen te delen hoopt hij anderen te inspireren om ook de natuur op te zoeken.
Deze overtuiging was zeven jaar geleden reden voor hem om de Amsterdamse Zuidas in te ruilen voor ‘het avontuur’. „Ik geloof er heel erg in dat je jezelf pas echt leert kennen op de grens van het onbekende”, zegt hij. „Want juist buiten je comfortzone word je pas echt bewust van wie je bent.”

Zeilschip uit 1911

Daarom begint hij vier weken geleden in Argentinië aan zijn reis op zeilschip ‘Bark Europa’. Dit is een van oorsprong Duits schip uit 1911. Met de vaste bemanning, een team van onderzoekers en medereizigers van over de hele wereld vertrekt hij richting de Zuidpool. Hiervoor moet hij de ‘Drake Passage’ oversteken. Deze zeestraat heeft de sterkste stroming ter wereld.
Van Halteren vertelt hoe het ruim 55 meter lange gevaarte niet overal even makkelijk kon aanmeren. „Om het vaste land te kunnen betreden, voeren we in kleine bootjes tussen de ijsrotsen door. Een twintig meter lange walvis kwam toen op ongeveer één meter van het bootje zwemmen. De boot zelf was hooguit drie meter lang. Ik voelde me heel klein.”

Ziek maar toch aan het werk

Waar hij onderweg misschien wel het meest aan heeft gehad? Zijn pilletjes tegen zeeziekte. „In Nederland ben ik weleens op zo’n schip kotsmisselijk geworden”, vertelt hij. „Gelukkig heb ik er nu maar twee dagen last van gehad.”
Dat is maar goed ook, want achteroverleunen is er niet bij op de Bark Europa. Meevaren kost niet alleen duizenden euro’s, er moet ook gewerkt worden aan boord. „Ik stond op de uitkijk voor ijsbergen en zeecontainers die op de route dreven.”
‘Een unieke ervaring’ noemt Van Halteren de oversteek van Zuid-Amerika naar Antarctica. Vijf dagen op open zee, waarin hij zelf – onder begeleiding van de kapitein – geregeld aan het roer staat. „Er is niks om je heen, zelfs geen schip. Het enige dat je ziet zijn grote albatrossen, walvissen en dolfijnen.” Een zeeleeuw besluit een hapje van een reddingsboot te nemen. „Die zag het het als een leuk speeltje.”
De ervaring sterkte hem in de overtuiging hoe belangrijk het is dat de mens rekening houdt met dieren in het wild. Hij benadrukt hoe ze op Antarctica niks aanraakten en al het materiaal van de boot (inclusief het vuil), mee terug werd genomen.

Windassist sponsor

Dichtbij huis ook mogelijk

Van Halteren raadt iedereen aan om op een soortgelijk avontuur te gaan. Volgens hem hoeft dat niet zo duur te zijn als een Antarctica-expeditie. „Ook dichtbij huis kan je uit je comfortzone treden. Zo zet ik zelf weleens de wekker om half vijf ’s morgens en maak ik een mooie wandeling op de Veluwe met zonsopkomst. Ook dat is een pure natuurervaring.”

Bron: een artikel van Joost Poppema in de Stentor.
Beeld: ©Niek van Halteren.

Windassist sponsor