Portret van een kapitein

Anne-Flore Gannat is 34 jaar en kapitein op een groot schip met een bemanning van zeven nationaliteiten. Oorspronkelijk afkomstig uit Finistère, voert ze nu het bewind op een brigantijn die vaart voor het Nederlandse Fairtransport.

Niets heeft Anne-Flore Gannat voorbestemd om de zee op te gaan. En toch is ze hier. De Bretonse geeft leiding aan een bemanning van 14: zeven professionals en zeven vrijwillige stagiairs van zeven verschillende nationaliteiten! Ze vertelt ons over haar ongewone levensreis.

Van naaien tot zeilen maken

Als dochter van boeren uit Plonévez-Porzay in Finistère koos Anne-Flore Gannat aanvankelijk voor een opleiding tot naaister. “Ik was manueel en heel creatief”, legt ze uit. Maar het was een ontmoeting met een groep scheepstimmerlieden die haar lot een nieuwe wending gaf. “Ik bood aan hen te helpen op een bouwplaats en de zeilen van de boot te verzorgen, maar het had niets te maken met kleding naaien,” vertrouwt de jonge vrouw ons toe. Vervolgens begon ze een zeilmakersopleiding aan de Ateliers de l’Enfer in Douarnenez.
Daar begon ze met zeilen… en maakte een andere beslissende ontmoeting, met de kapitein van de zeilboot Leenan Head, die haar haar eerste trans-Atlantische oversteek aanbood. Daarna werd ze vijf jaar lang bemanningslid op deze boot.
Tijdens een tussenstop in Frankrijk in 2011 meldde de jonge vrouw zich aan bij de bemanning van de Tres Hombres. “Ik heb daar vier maanden stage gelopen als vrijwilliger,” legt ze uit, voordat ze terugkeerde aan boord als officier die de wacht hield. Aan de Enkhuizer Zeevaartschool haalde ze haar diploma Grote Zeilvaart. En vandaag is zij de kapitein van deze motorloze brigantijn!

Een passie voor manoeuvres

Toen we haar in Douarnenez ontmoetten, arriveerde Anne-Flore Gannat uit Ierland met een lading bier. En ze had net heel slecht weer achter de rug: “winden van 40 knopen en een deining van 6 meter. Niet genoeg om de kapitein van de Tres Hombres van streek te maken: “Ik heb vertrouwen in mijn capaciteiten. Ik heb nu genoeg ervaring om te anticiperen en het dek goed te organiseren. Een kwaliteit die vertrouwen wekt en de bemanning geruststelt.
Ik hou meer van manoeuvreren dan van wat dan ook, het organiseren van de bemanning zodat alles soepel verloopt. Het is een fascinerende baan! Ik hou ook van de lange momenten op zee. Wanneer je niet meer weet welke dag het is. Tijd is zo kostbaar.”
Aan boord zegt de kapitein dat ze zich thuis voelt. Eigenlijk heeft ze niet eens een huis aan wal. “We hebben geen verwarming en douchen doen we met emmers zeewater of koud zoet water! Maar ik heb voor dit leven gekozen en ik accepteer de regels…”.

Windassist sponsor

Dromen waarmaken

Vanaf februari 2021 volgt de jonge vrouw een opleiding van vier maanden op het Ile d’Yeu om in aanmerking te komen voor het diploma kapitein 500: “Ik heb niet de ambitie om grotere boten te besturen, maar dit diploma geeft je toegang tot interessantere functies dan de kapitein 200,” geeft ze aan.
In de toekomst zou Anne-Flore Gannat zichzelf wel eens aan het roer kunnen zien staan van een boot met een sociale roeping “om mensen in moeilijkheden of met een handicap aan boord te nemen, jongeren die op zoek zijn naar een roeping…”.
In de tussentijd is ze heel gelukkig op Tres Hombres, dat haar al in staat heeft gesteld om “een droom te leven, die alles overtreft wat ik had kunnen hopen”.
“Ik ben de kapiteins die me hebben opgeleid en vertrouwd heel dankbaar. En wat we doen met deze boot, schoon vervoer, betekent veel voor me. Ook al zijn we heel klein en is onze actie symbolisch.”

Lees dit artikel op de website van ActuFrance.

Foto: Anne-Flore aan het roer van de Tres Hombres (©Côté Quimper.)

Windassist sponsor